Ücretsiz Apple Store'da Hemen indirin, birbirinden güzel oyunlar ve masallar keşfedin!
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, gökkuşağının altından geçen bir ormanda bir sürü hayvanın mutlu mesut yaşadığı bir yer varmış. Bu ormanın adı Renkli Orman'mış. Renkli Orman'ın adının böyle olmasının sebebi ise, her bir ağacın yapraklarının farklı bir renkte olmasıymış. Yeşil, sarı, mavi, kırmızı, turuncu... Sanki gökyüzündeki bütün renkler bu ormanda toplanmış gibiymiş!
Renkli Orman'da yaşayan hayvanlar, bir arada uyum içinde yaşarmış. Tilkiler, tavşanlarla saklambaç oynar, kuşlar sincaplarla meyve toplar, kelebekler arılarla dans edermiş. Herkes birbirine yardım eder, dostluk ve sevgiyle dolu bir hayat sürermiş. Fakat bu ormanın en özel hayvanı, minik bir kirpi olan Kirpi Kivi'ymiş.
Kirpi Kivi, diğer hayvanlardan farklıymış. Onun dikenleri, diğer kirpilerin dikenleri gibi sert değilmiş. Dikenleri yumuşacık ve pofudukmuş. Bu yüzden Kivi, kendini diğer hayvanlardan biraz farklı ve bazen biraz da yalnız hissedermiş. Çünkü diğer kirpiler sert dikenleriyle top gibi yuvarlanırken, Kivi bunu yapamazmış. Ne zaman yuvarlanmaya çalışsa, yumuşacık dikenleri yüzünden yere yapışıp kalırmış. Ama buna rağmen, Kivi'nin kalbi sevgiyle doluymuş ve ormandaki herkesi çok severmiş.
Bir gün, Renkli Orman'da büyük bir telaş başlamış. Gökyüzünden bir haberci kuş gelmiş ve şöyle demiş: "Siyah Gölgeler Vadisi'nden kötü bir haber getirdim! Dev Kara Karga, Renkli Orman'daki tüm renkleri çalmak için geliyor! Eğer bir çözüm bulamazsak, ormandaki tüm ağaçlar griye dönüşecek ve tüm hayvanlar mutsuz olacak!"
Bu haber ormandaki herkesi çok korkutmuş. Çünkü renkler, Renkli Orman'ın ruhuymuş. Eğer renkler kaybolursa, orman sihrini de kaybedecekmiş. Hayvanlar bir araya gelip ne yapacaklarını tartışmaya başlamışlar. Fakat kimse Kara Karga'ya karşı nasıl duracaklarını bilemiyormuş. O çok büyük ve çok güçlü bir yaratıkmış.
Tam o sırada Kirpi Kivi cesurca öne çıkmış. "Belki benim dikenlerim sert değil ama yine de bir çözüm bulmak için elimden geleni yapabilirim!" demiş. Diğer hayvanlar önce şaşırmışlar. "Ama Kivi, sen çok küçüksün ve Kara Karga çok korkutucu!" demişler. Fakat Kivi'nin gözlerindeki kararlılığı görünce, ona inanmışlar.
Kivi, en iyi arkadaşları olan sincap Miko ve serçe Lila ile birlikte bir plan yapmış. Planları şuymuş: Renkli Orman'ın en yüksek ağacına çıkacaklar ve Kara Karga'ya ormanın renklerini neden çalmaması gerektiğini anlatacaklarmış. Ama Kara Karga'yı ikna etmek kolay olmayacakmış, bu yüzden yanlarına biraz sihir ve biraz cesaret almaları gerekiyormuş.
Kivi, Miko ve Lila önce Bilge Baykuş'un yanına gitmişler. Bilge Baykuş, ormanın en yaşlı ve en bilgili hayvanıymış. Ona Kara Karga'nın tehdidinden bahsetmişler ve yardım istemişler. Bilge Baykuş uzun uzun düşünmüş ve sonra bir dolabın içinden parlayan bir şişe çıkarmış. Şişenin içinde gökkuşağı renklerinde bir sıvı varmış.
"Bu, Gökkuşağı İksiri," demiş Bilge Baykuş. "Eğer bu iksiri Kara Karga'nın üstüne dökerseniz, o da renklerin ne kadar özel ve önemli olduğunu anlayabilir. Ama dikkat edin, bu iksiri kullanmak için doğru anı beklemeniz gerekiyor."
Kivi, Miko ve Lila, Gökkuşağı İksiri'ni alıp yola koyulmuşlar. Yolda birbirlerine cesaret vermişler ve Kara Karga'nın korkutucu görüntüsünden korkmamaya çalışmışlar. En sonunda, Renkli Orman'ın tam ortasındaki en yüksek ağaca ulaşmışlar ve ağacın tepesine tırmanmışlar.
Tam o sırada, gökyüzü kararmış ve Kara Karga devasa kanatlarını açarak ormana yaklaşmış. Kanatlarının her çırpışı, sanki gökyüzündeki ışığı emiyormuş. Hayvanlar korkuyla saklanmış, ama Kivi, Miko ve Lila ağaçta kalmaya devam etmişler.
Kara Karga, "Renkleri istiyorum! Hepsini alacağım, çünkü benim vadimde hiç renk yok ve bu beni mutsuz ediyor!" diye bağırmış. Kivi, cesurca öne çıkmış ve "Dur! Renkleri çalarsan, bu ormanı mutsuz edersin. Ama biz sana yardım edebiliriz!" demiş.
Kara Karga şaşırmış. "Bana yardım mı edeceksiniz? Neden?" diye sormuş. Kivi, "Çünkü paylaşmak, herkesi mutlu eder. Eğer renkleri sadece kendine alırsan, sen de mutlu olamazsın. Ama biz sana biraz renk verebiliriz, böylece vadin de güzel olur ve herkes mutlu olur!" demiş.
Kara Karga bir an düşünmüş, ama yine de ikna olmamış. "Hayır! Ben her şeyi istiyorum!" diye bağırmış. Tam o sırada Kivi, Gökkuşağı İksiri'ni çıkarıp Kara Karga'ya doğru atmış. İksir, Kara Karga'nın üstüne dökülmüş ve bir anda Kara Karga'nın tüyleri gökkuşağı renklerine bürünmüş.
Kara Karga aynaya bakmış ve kendi yansımasını görünce gözleri parlamış. "Bu harika! Ben... Ben çok güzelim!" demiş. Sonra Kivi'ye dönüp, "Haklıymışsın," demiş. "Renkleri paylaşmak daha güzel. Artık hiçbir şey çalmayacağım. Teşekkür ederim!"
O günden sonra Kara Karga, Renkli Orman'ın koruyucusu olmuş. Renkler, ormanda her zamankinden daha parlak olmuş. Kirpi Kivi, cesareti sayesinde herkesin kahramanı olmuş. Ve artık kendi yumuşacık dikenlerini de çok sevmiş, çünkü onun farklılığı, ormanı kurtaran şey olmuş.
Renkli Orman'da herkes mutlu mesut yaşamaya devam etmiş. Ve bir daha hiçbir gölge, o güzel ormana yaklaşmaya cesaret edememiş.
Gökkuşağı hep oradaymış.
Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine!
Arkadaşlarınla Paylaş
