Bir zamanlar, büyük dağların ardında, yemyeşil ağaçların ve rengârenk çiçeklerin süslediği muhteşem bir orman vardı. Bu ormana “Peri Ormanı” denirdi, çünkü burada, insanlar tarafından nadiren görülen küçük, sevimli periler yaşardı. Bu periler, ormanın düzenini korur, çiçeklerin açmasına, ağaçların büyümesine ve hayvanların mutlu bir şekilde yaşamasına yardımcı olurlardı. Ancak, peri ormanının bir sırrı vardı: Bu diyar, yalnızca sevgi, dostluk ve yardımlaşma ile varlığını sürdürebilirdi. Eğer bu değerler unutulursa, orman giderek solmaya başlardı.
Peri Ormanı’nda yaşayan perilerden biri, küçük ve oldukça meraklı bir peri olan Lila’ydı. Lila, diğer perilerden farklıydı. Her şeyi keşfetmek, her sorunun cevabını öğrenmek istiyordu. "Dünyanın dışında neler var?" diye merak ederdi. Ancak, Peri Kraliçesi Elara, ormanın dışına çıkmanın tehlikeli olduğunu söylerdi. “Burada, Peri Ormanı’nda mutlu ve güvende olmalıyız,” derdi kraliçe. Ama bu, Lila’nın merakını hiç dindirmezdi.
Bir gün, Lila ormanın derinliklerinde dolaşırken, uzun zamandır hiç kullanılmamış gibi görünen eski bir taş kapıya rastladı. Kapının üzerinde, parlayan altın harflerle bir yazı vardı: “Sevgi ve cesaretle geçebileceğin bir dünya.” Lila, bu kapının ardında ne olduğunu çok merak etti. Ancak kapıyı açmak için bir anahtar gerekiyordu. Bu sırada Lila’nın en yakın arkadaşı olan Puf, yanına geldi. Puf, küçük bir ışık topuna benzeyen, neşeli bir periydi. “Burada ne yapıyorsun, Lila?” diye sordu.
“Bu kapıyı buldum, Puf! Sence arkasında ne olabilir?” dedi Lila heyecanla.
Puf, kapıya baktı ve biraz korktu. “Bilmiyorum, ama belki de dokunmamalıyız,” dedi. Ama Lila’nın aklı fikri kapının arkasındaydı. “Belki de Peri Ormanı’nı daha güzel bir yer yapacak bir sır vardır,” diye düşündü.
Lila, kapının anahtarını bulmak için ormanda araştırmaya başladı. Bu sırada Peri Kraliçesi Elara, Lila’nın farklı bir şeyler peşinde olduğunu fark etti. “Bu küçük peri yine bir maceraya atılmayı planlıyor,” diye düşündü. Lila’nın macera sevgisini anlıyordu, ama bir yandan da onun güvenliğinden endişeliydi.
Lila ve Puf, eski bir ağacın kovuğunda bir harita buldular. Harita, taş kapıya çıkan yolun ve bir anahtarın yerini gösteriyordu. Harita üzerinde, “Gerçeği arayanlara yol gösterir” yazıyordu. Lila, “Bu bir işaret! Anahtarı bulup bu kapıyı açmalıyız,” dedi. Puf biraz isteksiz olsa da, Lila’yı yalnız bırakmak istemediği için onunla gitmeye karar verdi.
Harita, onları önce ormanın derinliklerine, sonra da yüksek bir tepeye yönlendirdi. Yolculuk kolay değildi. Yol boyunca büyük çalılıklar, hızlı akan bir dere ve karanlık bir mağara geçmek zorunda kaldılar. Ancak her seferinde Lila, cesareti ve arkadaşlığıyla engelleri aştı. Mesela dereden geçerken, suyun çok hızlı aktığı bir yerde Puf korkmuştu. Ama Lila, Puf’a cesaret vererek, “Birlikte hareket edersek bunu başarabiliriz!” dedi. Ve gerçekten de birbirlerine yardım ederek dereden geçmeyi başardılar.
Sonunda, tepenin zirvesine ulaştılar ve burada bir ağacın gövdesine saklanmış altın bir anahtar buldular. Lila, anahtarı eline alırken, sanki bir ışık dalgası onları sardı. “Bunu başaracağız!” dedi neşeyle. Artık taş kapıya geri dönme vakti gelmişti.
Kapıya geri döndüklerinde, anahtarı yerine yerleştirdiler ve yavaşça çevirdiler. Kapı, eski ama büyülü bir müzikle açıldı. Kapının arkasında muhteşem bir manzara vardı: Her yer rengârenk çiçeklerle, altın ışıklarla ve huzurlu bir atmosferle doluydu. Ama bu yeni dünyada, bazı şeyler eksikti. Çiçekler cansız gibiydi ve hayvanlar üzgün görünüyordu. Lila, “Neden burası böyle?” diye sordu.
O anda, yaşlı bir peri ortaya çıktı. “Hoş geldiniz, genç periler,” dedi nazik bir sesle. “Burası Peri Ormanı’nın yansımasıdır. Buradaki canlılık, sizin dünyanızdaki sevgi, dostluk ve yardımlaşma ile beslenir. Eğer ormanınızdaki bu değerler unutulursa, burası tamamen yok olur.”
Lila, bu sözlerden çok etkilendi. “Peki, bunu nasıl düzeltebiliriz?” diye sordu.
Yaşlı peri, “Ormanınıza dönün ve sevgi, cesaret ve dostluk tohumları ekin. İnsanlara ve hayvanlara yardım edin. Ancak o zaman burası yeniden canlanır,” dedi.
Lila ve Puf, hemen Peri Ormanı’na döndüler. Artık ne yapmaları gerektiğini biliyorlardı. Ormanda yaşayan diğer perilerle konuşarak, onların da yardımıyla büyük bir plan yaptılar. Herkes, çevresindeki insanlara ve hayvanlara yardım etmeye karar verdi. Bazı periler, çiçeklerin daha güzel açması için çalıştı; bazıları hayvanların daha rahat yaşayabilmesi için onlara yuvalar yaptı. Lila ve Puf ise, özellikle zor durumda olan bir aileye yardım ederek, onların yüzünü güldürdü.
Peri Ormanı, kısa sürede eskisinden de güzel bir hale geldi. İnsanlar ve periler, birlikte çalışarak bu muhteşem diyara yeniden hayat verdiler. Lila, artık ne kadar küçük olursa olsun, bir kişinin cesareti ve sevgisiyle büyük şeyler başarılabileceğini anlamıştı.
Bir gün, Lila ve Puf, taş kapının yanına tekrar gittiklerinde, kapının üzerindeki yazının değiştiğini gördüler: “Sevgiyle büyüyen her şey, sonsuza kadar yaşar.” Lila gülümsedi ve Puf’a döndü. “Biliyor musun, bu kapı bize en büyük dersi verdi: Sevgi, cesaret ve dostluk her şeyi değiştirebilir,” dedi.
Ve Peri Ormanı, bir daha asla solmadı. Periler, insanlar ve hayvanlar, hep birlikte mutluluk içinde yaşadılar. Lila ise, küçük bir peri olmasına rağmen, büyük bir kahraman olmayı başarmıştı.
Son.
Arkadaşlarınla Paylaş
