Bir varmış bir yokmuş, çok uzak diyarlarda, kocaman ve büyülü bir orman varmış. Bu orman, rengarenk çiçeklerle dolu, yemyeşil ağaçları gökyüzüne kadar uzanan, tatlı esintileriyle her köşesinde kuş cıvıltılarının duyulduğu bir yermiş. Bu ormanda yaşayan her canlının bir görevi varmış. Kuşlar güzel şarkılar söyleyip neşeyi yayarmış, arılar çiçeklerden bal toplarmış ve kelebekler her sabah çiçekleri selamlayarak kanat çırparmış. Ancak ormanın en önemli sakinleri periler ailesiymiş.
Bu periler ailesi, ormanın koruyucularıymış. Ormanı kötülüklerden korur, her bir ağacın, her bir çiçeğin büyümesini sağlarlarmış. Aile, büyük bir uyum içinde yaşarmış. Her gün sabah erkenden kalkar, ormandaki tüm bitkilerle ilgilenir, hayvanlarla oyunlar oynar ve gece olduğunda ağaç dallarına saklanarak uyurlarmış. En büyük peri Zeynep'miş. O, akıllı ve cesur bir periymiş. Ormanın her bir köşesini bilir ve her canlıyı çok severmiş. En küçük peri ise Ali'ymiş. Ali, her zaman meraklı ve heyecanlıymış. Kelebeklerin arkasından koşar, çiçeklerin içine gizlenip oyunlar oynarmış. Ormanın diğer perileri de birbirlerine çok bağlıymış ve hep beraber çalışarak ormanı korurlarmış.
Bir gün, gökyüzü aniden kararmış. Ormana kötü kalpli bir cadı gelmiş. Bu cadı, yıllardır mutluluğun, neşenin, iyiliğin yaşadığı bu ormandan nefret edermiş. Ormanın güzelliğini yok etmek, tüm çiçekleri soldurmak ve hayvanları mutsuz etmek istiyormuş. Cadı, karanlık bir bulut gibi ormanın üzerinden süzülerek büyük siyah bir kazanla ormanın en güzel yerine inmiş. Bu kazanın içine kendi hazırladığı zehirli bir iksir koymuş. Cadı, bu iksirin ormana yayılmasıyla tüm çiçeklerin solacağını, hayvanların hastalanacağını ve ormanın tamamen yok olacağını düşünüyormuş.
Periler, cadının ormana geldiğini hemen fark etmişler. Zeynep, Ali ve diğer periler hızlıca bir araya gelmişler. Ormanın yok olacağını bilmek onları çok korkutmuş. Ormanı, hayvanları ve bitkileri korumak için hemen bir plan yapmaları gerektiğini anlamışlar. En büyük peri olan Zeynep, cesaretini toplamış ve planı yapmaya başlamış. Cadıyı durdurmak için bir şeyler yapmaları gerekiyormuş.
Zeynep, cesurca cadının yanına gitmiş. Cadıya yaklaşıp onun dikkatini dağıtmayı düşünmüş. Cadı çok kibirli olduğu için ona güzel sözler söylemeye karar vermiş. "Ah, cadı hanım! Ne kadar da etkileyici ve güçlü görünüyorsunuz. Böyle bir büyüyü sadece sizin gibi yetenekli birisi yapabilir. Ne kadar harika bir planınız var, sizinle arkadaş olmak ve bu gücü yakından görmek isterim," demiş. Zeynep’in bu sözleri cadının çok hoşuna gitmiş. Çünkü cadı, herkesin kendisine hayran olmasını istermiş. Zeynep’in ona hayranlıkla baktığını düşünmüş ve gülümsemiş. "Gerçekten mi? Beni beğendin mi? Peki o zaman, gel yanıma otur!" demiş cadı. Zeynep, cadının yanına oturmuş ve onunla konuşmaya başlamış. Ama içten içe, cadının iksirini durdurmak için bir yol arıyormuş.
Bu sırada, en küçük peri Ali ve diğer periler cadının dikkatini dağıtan Zeynep'in yardımıyla planlarını harekete geçirmişler. Ali, gizlice kazana yaklaşmış. Kazanın içine bakınca, yeşil renkte bir iksirin kaynadığını görmüş. Bu iksirin ormanı yok edeceğini anlamış. Ali, hemen diğer perilerin yanına gitmiş ve "Arkadaşlar, cadının iksiri yeşil renkte! Eğer bu iksirin rengini değiştirebilirsek, belki büyüsünü bozabiliriz!" demiş.
Diğer periler de Ali'nin fikrini beğenmişler. Renkli çiçekler toplamak için hızla ormana dağılmışlar. Sarı papatyalar, mor menekşeler, kırmızı güller toplamışlar ve bu çiçeklerin yapraklarını kazanın içine atmışlar. Çiçeklerin renkleri iksire karışmış ve iksirin rengi yeşilden pembeye dönmeye başlamış. Bu pembe renk, cadının istediği karanlık büyüyü bozmuş. Ancak periler bu sırada çok dikkatli olmaya çalışmışlar çünkü cadı çok güçlüymüş ve onların planını fark ederse, işleri daha da zorlaşabilirmiş.
Cadı, Zeynep'in söylediklerini dinlerken kazana bir göz atmak istemiş. Kazanın başına geldiğinde iksirin renginin değiştiğini görünce öfkeden deliye dönmüş. "Bu da ne! Kim yaptı bunu!" diye bağırmış. Hemen perileri yakalamak için harekete geçmiş ama periler çok hızlıymış. Zeynep, Ali ve diğer periler hızla kaçmaya başlamışlar. Cadı, kazana yaklaşarak iksiri ormana püskürtmeye devam etmiş. Ama iksir artık zehirli değilmiş, tam tersine iyilik dolu bir büyüye dönüşmüş. Bu yeni iksir, ormana yayıldıkça çiçekler daha canlı açmış, ağaçlar daha yeşil olmuş, hayvanlar daha mutlu olmuş. Cadının ormana zarar verme planı tamamen tersine dönmüş!
Periler, cadının yenildiğini ve ormanın daha da güzelleştiğini görünce sevinçten dans etmeye başlamışlar. Artık cadı, perilerin gücünü ve zekasını anlamış. Öfkeden bağırarak ormanı terk etmiş ve bir daha geri dönmemiş. Periler, cadıyı iyilikle yenmenin mutluluğunu yaşamışlar. Ormanın tüm canlıları da perilerle birlikte kutlama yapmışlar. Orman yeniden eski neşesine kavuşmuş, hatta eskisinden bile daha güzel hale gelmiş.
Zeynep, Ali ve diğer periler bir kez daha ormanın koruyucuları olarak görevlerini yerine getirmenin gururunu yaşamışlar. Onlar için en önemli şey, iyilik yapmak, doğayı ve canlıları korumakmış. Herkesin mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşadığı bu ormanda, periler ve hayvanlar hep birlikte şarkılar söyleyerek dans etmişler. Ve o günden sonra, bu büyülü ormanda ne bir kötülük ne de bir karanlık kalmış. İyilik, sevgi ve yardımlaşma, ormanın en büyük gücü olmuş.
Böylece, iyilik ve sevginin her zaman kazanacağı bu masal da burada sona ermiş. Ve periler ile ormandaki tüm canlılar, sonsuza kadar mutlu yaşamışlar.
Son.
Arkadaşlarınla Paylaş
