Bir zamanlar, masmavi gökyüzünün altında, yemyeşil ormanlarla çevrili küçük bir köy vardı. Bu köyün halkı, doğayla iç içe yaşamayı sever, doğadaki her canlıyı korumak için ellerinden geleni yaparlardı. Köyün etrafını saran bu büyülü ormanda, birbirinden güzel çiçekler açar, neşeyle şakıyan kuşlar her sabah insanları uyandırırdı. Ormanın derinliklerinde ise, sadece çok az insanın bildiği gizemli bir dünya vardı: Peri dünyası.
Bu peri dünyasında, ışıl ışıl parlayan ve köy halkına daima yardım eden bir peri yaşardı. Adı Luna'ydı. Luna, uzun altın sarısı saçları, pırıl pırıl parlayan kanatları ve her daim gülen yüzüyle peri dünyasının en sevilen üyelerinden biriydi. Luna'nın bir görevi vardı: Köy halkını korumak ve doğayı dengelemek. Luna, geceleri gökyüzündeki yıldızların ışığını toplar, sabah olunca bu ışığı ormanın en karanlık köşelerine yayarak her yeri aydınlatırdı.
Köyde yaşayan çocuklar, Luna'nın varlığından habersizdi. Ancak köyün yaşlıları, Luna'yı ve yaptığı iyilikleri çok iyi bilirlerdi. Her gece yatmadan önce çocuklarına Luna'nın hikayelerini anlatır, onun doğayı nasıl koruduğunu ve köyü nasıl tehlikelerden sakladığını paylaşırdı. Çocuklar da her gece Luna'yı rüyalarında görmeyi umarak uyurlardı.
Bir gün, köyün etrafındaki ormanda tuhaf bir şey oldu. Orman birden kararmaya, ağaçlar solmaya başladı. Nehirlerin suyu azaldı, kuşların sesi kesildi. Köy halkı bu duruma çok şaşırdı ve endişelenmeye başladı. Çünkü bu zamana kadar hiç böyle bir şey yaşamamışlardı. Luna, bu karanlığın kaynağını bulmak için derhal harekete geçti. Kendi dünyasında, büyülü bir aynaya bakarak ormanın derinliklerine göz attı ve kötü bir büyücünün, karanlık güçlerini ormana yaydığını fark etti.
Büyücünün adı Mortis'ti. Mortis, karanlık güçleriyle doğayı kontrol etmek ve köy halkını korkutarak onları yönetmek istiyordu. Luna, köyü ve ormanı bu tehlikeden kurtarmak için bir plan yapmalıydı. Ancak bu kez yalnız değildi. Köyde yaşayan ve Luna'nın hikayelerine inanan üç cesur çocuk da ona yardım etmeye karar verdi. Bu çocukların isimleri Ada, Mert ve Can'dı. Ada, ormanın gizemlerini çözmeyi seven akıllı bir kızdı. Mert, köyün en hızlı koşucusuydu ve Can ise her zaman güler yüzlü, insanlara yardım etmeyi seven bir çocuktu.
Bir gece, Luna gizlice bu üç çocuğun rüyalarına girdi. Onlara Mortis'in kötülüklerini ve ormanı nasıl kurtarabileceklerini anlattı. Luna'nın planına göre, çocuklar ormanın derinliklerinde saklı olan ve sadece saf kalpli insanların bulabileceği büyülü bir taşı bulmalıydılar. Bu taş, Mortis'in karanlık büyülerini yok edebilecek tek şeydi. Ancak bu taşın yerini sadece Luna biliyordu ve onu bulmak için çocukların cesur olması gerekiyordu.
Ertesi sabah, Ada, Mert ve Can, Luna'nın söylediklerini hatırlayarak hemen bir araya geldiler. Luna'nın onları izlediğini ve her adımlarında onlara yardım edeceğini bilerek, ormana doğru yola çıktılar. Yolculukları zorluydu. Ormanın derinliklerinde onları bekleyen tehlikeler vardı. Ancak üç arkadaş, birbirlerine güvenerek ve Luna'ya inanarak ilerlemeye devam ettiler.
İlk olarak, devasa bir ağaç kütüğü ile karşılaştılar. Bu kütük, ormanın en karanlık kısmına giden yolu kapatmıştı. Ada, Luna'nın ona rüyasında verdiği ipuçlarını hatırlayarak, kütüğün etrafında dolandı ve gizli bir geçit buldu. Bu geçit, onları ormanın daha da derinlerine götürecekti. Ancak geçidin önünde, dev bir örümcek ağı vardı. Mert, hızlı bir şekilde bu ağı aşmayı başardı ve geçidi açtı.
Geçitten geçtikten sonra, karşılarına bir göl çıktı. Bu göl, Luna'nın ışığı ile parlıyordu, ancak üzerinde ince bir buz tabakası vardı. Can, Luna'nın ona rüyasında fısıldadığı gibi, buzun en ince olduğu noktayı buldu ve taşları kullanarak buzu kırdı. Gölün diğer tarafına geçtiklerinde, çocuklar sonunda büyülü taşı bulduklarını fark ettiler. Taş, gölün kenarında, parlak bir ışık hüzmesi içinde duruyordu. Ancak taşı almalarıyla Mortis'in karanlık güçleri onları fark etti.
Mortis, büyük bir öfkeyle ortaya çıktı ve çocuklara doğru ilerlemeye başladı. Ancak tam o anda, Luna gökyüzünden inerek çocukların önüne geçti. Luna'nın ışığı, Mortis'in karanlık güçlerini geriletmeye başladı. Ada, Mert ve Can, büyülü taşı bir araya getirerek Luna'ya verdiler. Luna, taşın gücünü kullanarak Mortis'in kötülüğünü yok etti ve ormana eski huzurunu geri getirdi.
Orman yeniden canlandı, ağaçlar yeşerdi, kuşlar şakımaya başladı. Köy halkı büyük bir sevinçle çocukları karşıladı. Onların cesareti ve Luna'nın rehberliği sayesinde, köy ve orman yeniden güvende ve huzurluydu. Mortis ise bir daha asla geri dönmemek üzere uzak diyarlara kaçtı.
Bu maceradan sonra, Ada, Mert ve Can, köyün kahramanları oldular. Ancak en büyük teşekkürleri Luna'ya sundular. Luna da onlara, cesaretlerinin ve dostluklarının her şeyin üstesinden gelebileceğini öğrettiği için çok mutluydu.
Artık köyde, Luna'nın ışığı her gece ormanı ve köyü aydınlatmaya devam etti. Ve her gece, çocuklar Luna'nın masallarını dinleyerek huzurla uykuya daldılar. Luna da, onları her zaman koruyacağını ve asla yalnız bırakmayacağını biliyordu.
Ve böylece, köy halkı ve peri dünyası, barış ve mutluluk içinde yaşamaya devam etti. Cesaretin, dostluğun ve ışığın gücü, her zaman karanlığın üstesinden gelmişti. Bu masal da, peri masalları arasında en çok anlatılan ve sevilenlerden biri oldu.
Ve herkes mutlu bir şekilde yaşamaya devam etti.
Arkadaşlarınla Paylaş
