Bir zamanlar Gülyüz adında güzel bir peri yaşarmış.
Gülyüz, tüm çiçeklerin bahçesindeki sadık koruyucusuydu.
Bahar günlerinde, rengarenk kanatları ve pırıl pırıl saçlarıyla baharın gelmesini sağlardı.
Bir gün güzelim bahçede dolaşırken, yorgun ve acıkan bir köpekle karşılaştı.
Köpeğin adı Bozkuş'tu ve onun da bir masalı vardı.
Kısa bir süre önce kaybolmuş ve ana yuvasına geri dönememişti.
Bozkuş, hiç kimsenin onu bulmayacağını düşünürken, Gülyüz'ün umut dolu bakışlarıyla karşılaştı.
Gülyüz hemen yardım etmek istedi."Merhaba, ben Gülyüz.
Size nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordu.
Bozkuş, Gülyüz'e bir peri masalı anlatmasını istedi." Belki masalınızda bir ipucu bulurum ve anayuvama geri dönebilirim" dedi.
Gülyüz gülümsedi ve anlatmaya başladı: "Bir zamanlar, büyülü bir ormanda yaşayan Şirin adında bir peri kızı vardı.
Şirin, tıpkı senin gibi yolu kaybolmuştu.
Bir gün, ormanda kayboldu ve nasıl geri döneceğini bilemedi.
Ancak o sırada, bir kuğu gelip ona yardım etti.
Kuğu, Şirin'e doğru yolu bulmak için bir harita verdi." Bozkuş dikkatle dinliyordu, umut kamaştı gözlerinde.
Gülyüz devam etti: "Şirin, haritayı takip ederek ana yuvasına geri döndü ve bir daha asla yolu kaybolmadı.
Harita, ona güvendiği bir dostun yardımıyla geri dönmesini sağlamıştı." Bozkuş, masalı dinlerken umut dolmuştu."Kuğu," dedi, "benimde bir haritaya ihtiyacım var!" Gülyüz, Bozkuş'un umutsuzluğunu anladı. "Belki bir harita yerine, seni doğru yola götürecek başka bir yol vardır." dedi.
Sonra ona, ana yuvasını bulmak için içinde saklanan gücünü kullanmasını öğütledi.
Bozkuş, umutla bu fikri denemeye karar verdi.
Gülyüz, ona ışık dolu bir öpücük kondurdu.
Ertesi gün, Bozkuş uyanıp bir şeyin değiştiğini hissetti.
İçinde, ana yuvasına dönme arzusuyla dolu bir enerji olduğunu hissediyordu.
Hızla hareket etmeye başladı ve yaptığı bu güvenli yolculuk onu ana yuvasına yönlendirdi.
Bozkuş, ana yuvasına döndüğünde mutluluktan havalara uçtu.
Gülyüz'ün yardımı ve cesareti sayesinde kısa süren kayboluş macerasını geride bıraktı.
O günden sonra, Bozkuş, Gülyüz'e minnettarlıkla borçluydu.
Bu masal, kaybolanların ve doğru yolu bulmak isteyen herkesin içindeki gücü hatırlatır.
Her birimiz, içimizdeki cesareti ve umudu kullanarak her türlü engeli aşabiliriz.
Her engel, yolumuzda bizi gücendirme potansiyeline sahip değildir.
Ve Bozkuş, sadece ana yuvasına geri dönerek değil, aynı zamanda kendini keşfederek ve içindeki umudu canlandırarak gerçekten mutlu oldu.
Gülyüz ise onun umutlu hikayesini tüm bahçede yaydı.
Artık herkes, içindeki mükemmelliği bulma ve her zaman umut dolu olma gücünü hatırladı.
Bu masal, herkesin içindeki peri büyüsünü keşfetmek için bir davettir.
Son bahar geldiğinde, bahçede rengarenk yapraklar her yere yayıldı.
Bozkuş, bahçede esen hafif bir rüzgarın eşliğinde, Gülyüz'ün masalını çiçeklere anlatmaya başladı.
Ve o gün bugündür, Gülyüz'ün hikayeleri tüm çiçekler ve hayvanlar arasında dostluğu ve umudu yaymaya devam etti.
Ve böylece, Peri Masalı'nın sonu mutlu bitti.
Umarım, bu masal sevdiklerinizle birlikte okuyarak keyifli zamanlar geçirmenizi sağlar.
Arkadaşlarınla Paylaş
