Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, gökyüzü mavi, yıldızlar parlak, bulutlar pamuk gibi yumuşacıkken, küçük bir köyde Zeynep adında sevimli bir kız çocuğu yaşarmış. Zeynep, uyumadan önce annesinin anlattığı masallara bayılır, gözlerini kapatmadan önce annesinin sesinde huzuru bulurmuş. Fakat bir gece, annesi anlatacak bir masal bulamadığını söyleyince Zeynep çok üzülmüş.
Zeynep'in kalbini sıkıştıran bu üzüntü, onu hiç beklenmedik bir maceraya sürüklemiş. Tam yatağında gözlerini kapatıp hayaller kurarken, odasının penceresi aralanmış ve içeriye bir ay ışığı demeti süzülmüş. Bu ışığın içinden, gümüş kanatlı, parıltılı bir peri süzülerek içeri girmiş. Bu peri o kadar güzelmiş ki, Zeynep hayranlıkla bakakalmış. Perinin adı, Gümüşkanat’mış.
Gümüşkanat Zeynep’e, "Merhaba, Zeynep! Duydum ki bir masal istiyormuşsun ama annen bu gece sana anlatacak bir masal bulamamış. Eğer istersen, seni harika bir uyku öncesi yolculuğuna çıkarabilirim," demiş.
Zeynep heyecanla yatağından fırlamış, gözleri parıldayarak, "Gerçekten mi, Gümüşkanat? Beni götüreceğin yer nasıl bir yer?" diye sormuş.
Gümüşkanat tatlı bir gülümsemeyle, "Burası, Rüya Diyarı. Orada istediğin her şey mümkün ve hayal gücünün sınırları yok," demiş. Zeynep çok heyecanlanmış ve peri kanatlarını çırptığı anda Zeynep kendini uçan bir bulutun üstünde bulmuş.
Rüya Diyarı’nın kapıları ardına kadar açılmış ve Zeynep’in gözleri büyülenmiş. Etraf, gökkuşağı renklerinde parlayan çiçekler, altın rengi kumdan yapılmış yollar ve dev çikolata ağaçlarıyla doluymuş. Göklerde renkli kuşlar, pırıl pırıl yıldızlar ve gümüş rüzgarlar uçuyormuş. Zeynep ne tarafa bakacağını şaşırmış, bu kadar güzelliği bir arada görmek ona büyük bir mutluluk vermiş.
Gümüşkanat onu Rüya Diyarı’nda bir nehre götürmüş. Bu nehirde su yerine lavanta çayı akıyormuş ve bu çayın kokusu Zeynep’i daha da rahatlatmış. Nehrin üzerinde minik tekneler varmış ve her teknenin içinde bir hayvan dostu bulunuyormuş. Tavşanlar, sincaplar, minik kuşlar, Zeynep’i selamlayarak tatlı sesleriyle şarkılar söylüyormuş.
Zeynep, minik beyaz bir tavşanın teknesine binmiş ve lavanta kokulu çay nehrinde ilerlemeye başlamış. Tavşan ona, "Merhaba Zeynep, hoş geldin Rüya Diyarı’na! Burası gece her çocuğun hayallerini gerçekleştirmek için açılır," demiş. Zeynep büyük bir heyecanla tavşana teşekkür etmiş.
Yolculuk sırasında Zeynep ve tavşan karşılarına çıkan başka hayvanlarla tanışmışlar. Sevimli bir kirpi, dikenlerini parlak çiçeklerle süslemiş, şarkılar mırıldanarak Zeynep’e eşlik etmiş. Biraz ileride büyük gözlü bir baykuş onlara katılmış ve yol boyunca yıldızlar hakkında hikayeler anlatmış. Zeynep, baykuşun bilgeliğine hayran kalmış ve öğrendiği her yeni hikayeyi hafızasına kazımış.
Bu sırada Gümüşkanat, Zeynep’in kulağına fısıldamış: “Rüya Diyarı’nda her şey sevgiyle yapılır ve burada iyilik yapmanın ne kadar önemli olduğunu herkes bilir. Bu yüzden burada herkes birbirine yardım eder ve kötü düşünceler burada kendine yer bulamaz.”
Yolculukları devam ederken Zeynep karşılarına çıkan bir arının kanatlarının kırıldığını fark etmiş. Minik arı üzgün bir şekilde yerde çırpınıyormuş. Zeynep hemen arının yanına gitmiş ve ona yardım etmek istemiş. "Merak etme küçük arı, sana yardım edeceğim," demiş Zeynep ve Gümüşkanat’ın yardımıyla arının kanatlarını onarmış. Arı sevinçle uçmaya başlamış ve Zeynep’e teşekkür etmiş. “Senin iyiliğini asla unutmayacağım,” demiş arı.
Arıyla vedalaşan Zeynep ve arkadaşları, Rüya Diyarı’nın en güzel köşesine, Yıldız Çayırı’na varmışlar. Bu çayırda yere serilmiş yıldızlar, gecenin karanlığını aydınlatıyormuş ve çiçekler gece mavisi, parıltılı yapraklarıyla dans ediyormuş. Burada herkes toplanmış ve Zeynep’e bir masal hediyesi hazırlamışlar.
Gümüşkanat Zeynep’e, "Bu masal, Rüya Diyarı’nın hediyesi. Her uyumadan önce bu anıyı hatırlarsan, rüyalarında hep buraya geri gelebilirsin," demiş.
Zeynep mutlu ve minnettar bir şekilde teşekkür etmiş. Rüya Diyarı’ndaki arkadaşlarıyla vedalaşırken kalbi sevgi ve huzurla dolmuş. Artık uykunun ne kadar değerli olduğunu, hayallerin ve rüyaların güzelliğini anlamış. Ayrıca iyiliğin ve yardımlaşmanın Rüya Diyarı’nı nasıl daha güzel bir yer haline getirdiğini görmüş.
Gümüşkanat, Zeynep’i yatağına geri götürmek için son bir defa kanatlarını çırpmış ve Zeynep gözlerini açtığında kendini tekrar odasında, yatağında bulmuş. Ancak odasının köşesinde hafif bir lavanta kokusu, yatağının yanında ise minik bir yıldız yaprağı bırakılmış.
Zeynep, yaşadığı bu güzel macerayı unutmayacak, her gece rüyalarında Rüya Diyarı’na gitmek için gözlerini kapayacakmış. O geceden sonra, Zeynep uyumadan önce her zaman Rüya Diyarı’na gitmeyi düşlemiş ve bu düşünce ona büyük bir huzur ve mutluluk getirmiş.
Ve Zeynep, mutlu, huzurlu ve hayallerle dolu bir uykuya dalmış.
Son
Arkadaşlarınla Paylaş
