Ücretsiz Apple Store'da Hemen indirin, birbirinden güzel oyunlar ve masallar keşfedin!
Çok çok uzaklarda, yemyeşil ağaçların, rengarenk çiçeklerin bulunduğu güzel bir köyde Ahmet adında küçük bir çocuk yaşarmış. Ahmet'in en büyük hayali, kendine has bir bahçe yapmak ve orada kuşları beslemekmiş. Her sabah erkenden kalkar, dedesinin ona öğrettiği gibi önce abdestini alır, sabah namazını kılar, sonra da bahçeye çıkarmış.
Bir sabah, yine her zamanki gibi bahçeye çıktığında, kanatlarından biri yaralı minik bir serçe görmüş. Minik serçe acı içinde çırpınıyormuş. Ahmet hemen içeri koşup annesinden yardım istemiş. Annesi ona temiz bir bez ve biraz su getirmiş. Ahmet büyük bir dikkatle kuşun kanadını temizlemiş ve onu bahçedeki küçük kulübeye yerleştirmiş.
"Bismillah," diyerek işe başlamış Ahmet. Her gün minik serçeye yem veriyor, su içiriyor, yarasını temizliyormuş. Ona "Minik" adını vermiş. Bir gün Minik'e bakarken, yanında bir nur belirmiş ve karşısında ak sakallı, nur yüzlü bir dede görmüş.
"Selamün Aleyküm evladım," demiş dede. "Ben Hikmet Dede'yim. Senin bu güzel davranışını görünce yanına gelmek istedim. Allah'ın yarattığı bir canlıya gösterdiğin merhamet çok değerli. Peygamber Efendimiz de hayvanlara karşı merhametli olmamızı öğütlemiştir."
Ahmet şaşkınlıkla, "Aleyküm Selam dedeciğim," demiş. "Ben sadece yaralı bir canlıya yardım ettim. Annem ve babam her zaman yardımsever olmamız gerektiğini söylerler."
Hikmet Dede gülümsemiş: "Sana güzel bir hediye vermek istiyorum. Bu altın renkli kalp şeklindeki kolyeyi al. Bu kolye seni farklı zamanlara ve yerlere götürecek, İslam'ın güzelliklerini gösterecek. Her gördüğün şey sana yeni bir ders verecek. Hazır mısın?"
Ahmet heyecanla başını sallamış ve kolyeyi eline almış. Kolye parlamaya başladığında kendini birden bambaşka bir yerde bulmuş. Burası çok güzel bir bahçeymiş. Bahçede bir anne ve küçük kızı çamaşır asıyorlarmış. Küçük kız annesine sürekli yardım ediyor, bir yandan da "Anneciğim, sana yardım etmek çok güzel," diyormuş.
Hikmet Dede, "Gördün mü?" demiş. "Anne-babaya yardım etmek, onlara güzel davranmak çok önemlidir. Peygamber Efendimiz 'İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır' buyurmuştur."
Kolye tekrar parlamış ve kendilerini bir okulda bulmuşlar. Öğrenciler sırayla su içmek için çeşme başında bekliyorlarmış. Kimse öne geçmeye çalışmıyor, herkes sırasını bekliyormuş. Bir öğrenci yaşlı öğretmeninin çantasını taşımaya yardım ediyormuş.
"İşte bu da bize neyi öğretiyor?" diye sormuş Hikmet Dede. "Sıra beklemek, büyüklere saygı göstermek, yardımsever olmak İslam'ın bize öğrettiği güzel davranışlardandır."
Kolye üçüncü kez parladığında kendilerini bir fırının önünde bulmuşlar. Fırıncı amca her sabah erkenden kalkıp ekmek yapıyor, sonra da mahalledeki fakir ailelere ücretsiz ekmek dağıtıyormuş. Bunu yaparken de kimseye göstermeden, gizlice yapıyormuş.
"Allah için yapılan iyilikleri gizli yapmak çok değerlidir," demiş Hikmet Dede. "Sağ elin verdiğini sol el görmemeli, yani iyilik yaparken gösteriş yapmamalıyız."
Dördüncü parlamada kendilerini bir camide bulmuşlar. İnsanlar cemaatle namaz kılıyormuş. Namazdan sonra herkes birbirine sarılıyor, hal hatır soruyormuş. Yaşlılar gençlere dualar ediyor, gençler yaşlılara yardım ediyormuş.
"Camilerimiz sadece ibadet yeri değil, aynı zamanda kardeşlik ve birlik yeridir," demiş Hikmet Dede. "Burada zengin fakir ayrımı olmaz, herkes omuz omuza ibadet eder."
Beşinci parlamada bir hastanedelermiş. Doktor amca hastalarını büyük bir şefkatle tedavi ediyor, onlara moral veriyormuş. Parası olmayan hastalara ücretsiz bakıyor, hatta cebinden ilaç parası veriyormuş.
"Hasta ziyareti ve hastalara yardım etmek çok sevaptır," demiş Hikmet Dede. "Peygamber Efendimiz hasta ziyaretinin önemini çok vurgulamıştır."
Altıncı parlamada bir markettelermiş. Kasadaki amca müşterilerine güleryüzle davranıyor, parasını eksik verenlere anlayış gösteriyormuş. Bir müşteri fazla para vermiş, hemen arkasından koşup parasını iade etmiş.
"Ticarette dürüst olmak, kimseyi aldatmamak çok önemlidir," demiş Hikmet Dede. "Peygamberimiz de bir tüccardı ve dürüstlüğüyle tanınırdı."
Yedinci parlamada bir çocuk parkındaymışlar. Çocuklar oyun oynuyor, oyuncaklarını paylaşıyormuş. Bir çocuk düşünce diğerleri hemen yardıma koşmuş. Büyük çocuklar küçükleri koruyor, onlara oyun öğretiyormuş.
"Paylaşmak ve yardımlaşmak ne güzel değil mi?" demiş Hikmet Dede. "İslam bize kardeş olmayı, birbirimizi sevmeyi öğretir."
Sekizinci parlamada bir kütüphanedelermiş. Öğrenciler sessizce ders çalışıyor, birbirlerine saygı gösteriyormuş. Büyük öğrenciler küçüklere ders anlatıyor, onlara yardımcı oluyormuş.
"İlim öğrenmek çok değerlidir," demiş Hikmet Dede. "Peygamber Efendimiz 'İlim öğrenmek her Müslümana farzdır' buyurmuştur."
Dokuzuncu parlamada bir bahçedelermiş. İnsanlar ağaç dikiyor, çevreyi temizliyormuş. Bir adam yoldaki taşları kenara alıyor, diğeri çöpleri topluyormuş.
"Çevremizi temiz tutmak, doğayı korumak da ibadet sayılır," demiş Hikmet Dede. "Temizlik imandandır."
Son parlamada kendilerini yine Ahmet'in bahçesinde bulmuşlar. Minik serçenin kanadı iyileşmiş, artık uçabiliyormuş. Ahmet'in etrafında mutlulukla uçuyor, sanki ona teşekkür ediyormuş.
Hikmet Dede, "Gördün mü Ahmet?" demiş. "İslam bize nasıl güzel bir insan olmamız gerektiğini öğretir. Sen de bugün çok güzel şeyler öğrendin. Bunları hiç unutma ve hayatında uygula."
Ahmet öğrendiklerini hiç unutmamış. Her gün biraz daha iyi bir insan olmaya çalışmış. Okuldaki arkadaşlarına yardım etmiş, öğretmenlerine saygılı davranmış, sokak hayvanlarını beslemiş, çevresini temiz tutmuş. Anne ve babasına her işte yardımcı olmuş, küçük kardeşine örnek olmuş.
Minik serçe de her sabah Ahmet'in penceresine gelir, ona selam verirmiş. Ahmet büyüdükçe bahçesi de büyümüş, daha çok kuş ve hayvan gelmeye başlamış. İnsanlar onun bahçesine "Merhamet Bahçesi" adını vermişler.
Ahmet artık büyümüş ve kendi çocuklarına da aynı değerleri öğretiyormuş. Her akşam onlara İslam'ın güzelliklerini, Peygamber Efendimizin hayatını ve güzel ahlakı anlatan hikayeler anlatıyormuş. Çocukları da tıpkı babaları gibi merhametli, yardımsever ve güzel ahlaklı olarak yetişiyormuş.
Böylece Ahmet ve ailesi, İslam'ın güzelliklerini yaşayarak ve yaşatarak mutlu bir şekilde hayatlarına devam etmişler. Onların bu güzel davranışları çevrelerindeki insanlara da örnek olmuş, iyilik ve güzellik dalga dalga yayılmış.
Ve Minik serçe, her sabah güneş doğarken Merhamet Bahçesi'nin üzerinde kanat çırparak, bu güzel ailenin üzerine bereket duaları edermiş...
Arkadaşlarınla Paylaş
