Ali ve Ayşe, köyde yaşayan iki sevimli kardeşti. Ali on yaşında, Ayşe ise sekiz yaşındaydı. İkisi de doğayla iç içe büyüyen, meraklı ve maceracı çocuklardı. Her gün köyde yeni bir macera peşinde koşarlardı. Ormanlar, dereler, tarlalar onların oyun alanıydı. Aileleri onları doğaya saygılı, birbirine bağlı ve sorumluluk sahibi çocuklar olarak yetiştirmişti.
Bir sabah, Ali ve Ayşe kahvaltılarını yaptıktan sonra dışarı çıkmak için sabırsızlanıyordu. Babaları onlara tarlada iş olduğunu, yardım etmeleri gerektiğini söylemişti. Ancak iki kardeş, her zamanki gibi keşif yapmak istiyordu. Ali, “Ayşe, bugün köyün öbür tarafındaki ormanı keşfetmeye ne dersin? Geçen gün büyükbabam o tarafta eski bir değirmen olduğunu söyledi. Belki onu bulabiliriz!” dedi heyecanla.
Ayşe, abisinin her zamanki macera fikirlerinden birine yine heyecanla katıldı. "Evet! Hem orman çok güzel, belki orada ilginç bir şeyler buluruz," diye ekledi. İkisi de planlarını yaparken, annelerinden izin almaları gerektiğini biliyorlardı. Annesi onlara, "Köyden çok uzaklaşmayın ve birbirinize göz kulak olun," diyerek izin verdi.
Kardeşler yanlarına biraz ekmek, peynir ve su aldılar. Ormanın girişine doğru koşarak gittiler. Orman her zaman olduğu gibi huzur doluydu; kuşların cıvıltısı, rüzgarın yapraklarda çıkardığı hışırtı onlara eşlik ediyordu. Ali, Ayşe’ye sürekli olarak etrafı gözlemlemesini söylüyordu. "Bir şey bulursak birlikte keşfetmeliyiz, tamam mı?" dedi.
Yürüdükçe ormanın derinliklerine girdiler. Ormanın ortasında, bir süre sonra eski taşlardan yapılmış bir duvar gördüler. Ali, "Bak! Sanırım büyükbabanın bahsettiği eski değirmen bu!" dedi heyecanla. İkisi de hızla duvarın yanına koştu. Gerçekten de bu, terkedilmiş eski bir su değirmeniydi. Taşları yosun tutmuş, ama değirmen hala zarif bir yapıya sahipti.
Değirmenin içinde dolaşırken, Ayşe birden durdu. "Ali, burası çok güzel ama bir şey fark ettim. Tarladaki işleri unuttuk! Babam yardım etmemizi istemişti, biz ise buraya geldik," dedi endişeyle. Ali bir an durakladı. "Evet, haklısın Ayşe. Ama bu kadar yol geldikten sonra biraz daha keşfetsek ne olur ki?" diye karşılık verdi.
Ancak Ayşe, babalarının onları beklediğini ve yardım etmeleri gerektiğini biliyordu. "Ali, birbirimize yardım etmemiz gerek, babam bizi bekliyor. Sonra buraya tekrar gelebiliriz," dedi kararlı bir şekilde. Ali, kardeşinin sorumluluk bilincine hayran kaldı. "Tamam, haklısın. Önce babamıza yardım edelim, sonra yeniden geliriz," diyerek kabul etti.
Kardeşler köye geri dönerken Ayşe, "Ali, aslında burada olmak çok güzel, ama bazen sorumluluklarımızı unutmamak gerekiyor, değil mi?" dedi. Ali gülümseyerek, "Evet, her zaman birbirimize hatırlatmalıyız. Birlikte olduğumuz sürece her şey daha güzel," dedi. Ayşe, abisinin yanındaki desteği hissedince kendini daha güçlü hissetti.
Köye geri döndüklerinde, babaları onları bekliyordu. "Nerede kaldınız bakalım? Yardım etmeniz gerekiyordu," dedi hafifçe kızgın bir sesle. Ali hemen, "Baba, biraz ormana gittik ama sonra Ayşe bana hatırlattı ki, sana yardım etmemiz gerekiyor. Hemen geri döndük," diye açıkladı. Babaları, Ali'nin dürüstlüğünden ve Ayşe'nin sorumluluk bilincinden memnun kaldı.
O gün boyunca Ali ve Ayşe, babalarına tarlada yardım ettiler. İkisi de iş bittikten sonra kendilerini çok iyi hissettiler. Babaları da onlara teşekkür etti ve günün sonunda, "Artık dinlenme zamanı. Yarın istediğiniz yere gidebilirsiniz. Ama birbirinize hep destek olun," dedi. Ali ve Ayşe, günün sonunda çok yorulmuşlardı ama birbirlerine verdikleri destek sayesinde işleri başarmanın mutluluğunu hissediyorlardı.
Ertesi gün, kardeşler yine ormanın yolunu tuttular. Ama bu sefer işleri halletmiş olmanın rahatlığıyla daha keyifli bir şekilde yürüdüler. Eski değirmene geri döndüler ve orada oyunlar oynadılar, yeni keşifler yaptılar. Ali, "Bak Ayşe, bazen birlikte çalışmak, maceralardan bile daha önemli olabiliyor," dedi gülümseyerek. Ayşe de abisine sarıldı. "Evet, kardeşlik en büyük macera!"
İkisi de o günün sonunda, her zaman birlikte olduklarında her şeyin daha güzel olduğunu anladılar. Çünkü kardeş olmak demek, sadece birlikte oyun oynamak değil, aynı zamanda zor zamanlarda da birbirine destek olmak demekti. Köy maceraları boyunca öğrendikleri en önemli şey, her ne olursa olsun birbirlerine sahip çıkmaları gerektiğiydi.
Ali ve Ayşe’nin köy maceraları, onları birbirine daha da yakınlaştırdı. Her gün yeni maceralar yaşadılar, yeni şeyler öğrendiler ama en önemlisi, kardeşliğin ve birlikte olmanın gücünü hiç unutmadılar. Ve her maceranın sonunda, evlerine dönüp aileleriyle birlikte olmanın mutluluğunu yaşadılar.
Masal burada sona ererken, Ali ve Ayşe’nin köydeki serüvenlerinin daha uzun yıllar devam edeceğini söyleyebiliriz. Çünkü kardeşlik ve aile, her zaman en büyük hazinelerden biridir.
Arkadaşlarınla Paylaş
