Ahmet ve Elif, iki yakın arkadaştı. Her gün birlikte oyun oynar, birbirlerine yardım eder ve maceralara atılırlardı. Bir gün, Ahmet ve Elif ormanda gezerken kaybolmuşlar. Birbirlerini bulup güvende olmak için hangi adımları takip etmeleri gerektiğini düşündüler.
Ahmet, “Elif, eminim ki bu ormanda bir haritanın olduğunu düşünüyorum. Belki de haritayı bulup evimize dönmemize yardımcı olur” dedi. Elif, “Evet, haklısın Ahmet. Hadi ormanda gezinirken haritayı arayalım” dedi.
İkisi, ormanda ilerlerken birdenbire haritanın parçalarını bulduklarını fark ettiler. Heyecanla parçaları birleştirdiler ve haritayı incelediler. Harita, bir şelaleye doğru gittiklerinde evlerine döneceklerini gösteriyordu.
Yolculukları boyunca Ahmet ve Elif, doğada gördükleri farklı hayvanları ve bitkileri öğrendiler. Mesela, bir ağaçta cıvıl cıvıl öten kuşlara rastladılar. Kuşların güzel şarkılarından çok etkilendiler.
Daha fazla ilerlediklerinde, etrafta hızla zıplayan bir tavşan gördüler. Tavşanın gücünü ve hızını görmek Ahmet ve Elif'in heyecanını artırdı. Tavşanı izlerken, tavşanın zıplarken nasıl dengeyi sağladığını ve çok hızlı olduğunu gördüler.
Haritayı takip ederek şelaleye ulaştıklarında, gördükleri manzara karşısında şaşkına döndüler. Şelale, muhteşem güzellikteydi. Suların yüksekten aşağıya düştüğü her an büyülü bir şekilde parıldıyorlardı. Ahmet ve Elif, şelaleye yaklaşırken su zerreciklerinin kendilerini serinlettiğini hissettiler
Ahmet, “Elif, şelalenin altındaki gölette yüzebiliriz. Belki de eve dönmeden önce biraz eğlenmek istersin” dedi. Elif, “Tabii ki, çok eğlenceli olabilir Ahmet. Şelale göletine dalalım ve biraz yüzerek vakit geçirelim” diye cevapladı.
Ahmet ve Elif, gölün serin sularına doğru atladılar ve birbirleriyle yarıştılar. Gülerken yüzüyorlar, suyun keyfini çıkarıyorlardı. Gerçekten de çok eğlendiler!
Sonunda eve dönmek için hazırlandılar. Harita sayesinde ormanda kaybolmamışlardı ve birlikte harika bir macera yaşamışlardı. Ahmet ve Elif, en iyi arkadaş olarak yuvaya döndüler ve gece boyunca güzel rüyalar gördüler.
Ve böylece, Ahmet ve Elif'in eğlenceli ve eğitici macerası sona erdi. Bu macara onlara, doğada gördükleri şeylerden, birbirlerine dayanmaktan ve birlikte zorlukların üstesinden gelmekten ne kadar çok öğrenebileceklerini gösterdi. Bu harika maceradan sonra, Ahmet ve Elif daha da sıkı arkadaş oldular ve birbirlerine her zaman destek olacaklardı.
Arkadaşlarınla Paylaş
