Bir varmış, bir yokmuş… Çok uzaklarda, yıldızların arasında, gökyüzünde parlayan gezegenlerin, gök taşlarının ve galaksilerin ötesinde bir yerlerde, küçük bir kasaba varmış. Bu kasabada yaşayan insanlar gündüzleri güneşin altında çalışır, geceleri ise gökyüzüne bakıp yıldızların parlaklığına hayran kalırlarmış. O kasabada yaşayan en meraklı çocuk ise küçük Arda’ymış. Arda, uzaya ve yıldızlara bayılır, gece gökyüzüne baktıkça hayaller kurarmış. En büyük hayali, bir gün uzaya gitmek ve farklı gezegenleri keşfetmekmiş.
Bir gün, Arda’nın doğum günü yaklaşırken babası ona büyük bir sürpriz hazırlamış. Eski bir astronot olan babası, Arda’ya küçük bir teleskop hediye etmiş. Arda, bu hediyeyi görünce sevinçten havalara uçmuş. "Baba, bu teleskopla uzayı daha yakından görebileceğim!" diye heyecanla bağırmış. Babası ona gülümsemiş: "Evet, oğlum. Ama unutma, gökyüzünde sadece yıldızlar yok. Orada keşfedilmeyi bekleyen binlerce gizem var."
O gece, Arda hemen teleskopunu alıp gökyüzüne bakmaya başlamış. Teleskoptan yıldızlar daha büyük ve daha parlak görünüyormuş. Arda bir süre sonra çok parlak bir ışık görmüş. Bu, bir yıldızdan çok daha farklı bir şeymiş. Gökyüzünde hızla hareket ediyormuş. Arda teleskobunu bu ışığa doğru çevirdiğinde şaşkınlıkla gözlerini kırpmış. Çünkü o bir uzay gemisiymiş!
O sırada teleskoptan bir ses gelmiş: "Merhaba küçük dostum! Ben Zog. Senin dünyana geldim çünkü sana yardım etmeye ihtiyacım var." Arda gözlerine inanamamış, ama cesur bir çocuk olduğu için hemen cevap vermiş: "Ben Arda. Sana nasıl yardım edebilirim?"
Zog, Arda’ya uzayın derinliklerinde kaybolduğunu ve evine geri dönmek için yardıma ihtiyacı olduğunu anlatmış. Zog, kendi gezegeninden gelen bir uzaylıymış ve Arda’nın teleskobundan sinyaller göndererek onunla iletişim kurmuş. Arda heyecanla: "Tabii ki sana yardım ederim! Ama nasıl?" diye sormuş.
Zog, Arda’yı uzay gemisine davet etmiş. Arda, o anda kendini birden bire bir uzay gemisinin içinde bulmuş. Her şey o kadar hızlı olmuş ki ne olduğunu anlamaya çalışırken, etrafında parlayan ışıklar ve renkli düğmeler görmüş. Zog, küçük yeşil bir yaratıkmış, ama çok dost canlısıymış. "Hazır mısın Arda? Beraber uzayın derinliklerine bir yolculuk yapacağız ve benim gezegenime geri dönmeye çalışacağız. Ama bu yolculuk sırasında farklı gezegenlerde durmamız gerekecek. Bazı tehlikeler olabilir, ama birlikte üstesinden gelebiliriz," demiş.
Arda, heyecanla başını sallamış. Uzaya gitmek onun en büyük hayaliymiş ve şimdi bu hayalini gerçekleştirmek üzereymiş! Uzay gemisi hızla gökyüzüne yükselmiş. Arda, camdan bakarak dünyaya el sallamış. Gökyüzünde yıldızların arasında kaybolurken, kendini inanılmaz bir maceranın içinde bulmuş.
Bir süre sonra, uzay gemisi büyük bir gezegene doğru yönelmiş. Bu gezegen tamamen kırmızıymış ve yüzeyinde devasa kraterler varmış. Zog, "Bu gezegenin adı Mars. Burada bir mola verelim ve biraz enerji toplayalım. Ama dikkatli ol, burası zorlu bir yer," demiş.
Arda, uzay giysisini giyip Zog ile birlikte Mars yüzeyine adım atmış. Yüzeyde yürümek çok zor olmuş çünkü yerçekimi dünyadakinden çok farklıymış. Bir süre yürüdükten sonra devasa bir kraterin kenarına gelmişler. Arda, kraterin içine bakınca büyük bir şaşkınlık yaşamış. Kraterin içinde dev gibi bir makine çalışıyormuş. Bu makine, Mars’ın topraklarını kazıp enerjiyi uzaya gönderiyormuş.
Zog, "Bu enerji bizim evimize dönüş yolculuğumuz için çok önemli. Ama dikkatli ol, bu makineye fazla yaklaşmamalıyız," demiş. Arda, Zog’un uyarısını dinleyerek makinadan uzak durmuş, ama merakı da hiç dinmemiş. "Bu makinayı kim yaptı?" diye sormuş.
Zog, "Uzayın derinliklerindeki bazı gezegenlerde insanlar ve makineler birlikte çalışır. Bu makine de o gezegenlerden gelen bilim insanlarının bir icadı," demiş.
Bir süre sonra Zog, geminin enerjisini doldurmuş ve yolculuklarına devam etmişler. Arda, uzayda süzülen gemide otururken Zog’a uzay hakkında sorular sormuş. Zog da ona uzayın sonsuz olduğunu, galaksiler arasında milyonlarca farklı gezegen bulunduğunu anlatmış. "Her gezegenin kendi özellikleri var. Bazıları bizim gibi canlılara ev sahipliği yaparken, bazıları tamamen ıssız ve tehlikeli olabilir," demiş.
Yolculuklarına devam ederken bir süre sonra uzay gemisi bir başka gezegene inmiş. Bu gezegen tamamen suyla kaplıymış. Arda, su gezegenine hayran kalmış çünkü her yer masmavi parlıyormuş. Zog, "Burası Su Gezegeni. Burada yaşayan canlılar suyun altında yaşıyorlar ve bize çok benziyorlar," demiş.
Arda, Zog ile birlikte su gezegenine dalmış. Suyun altında inanılmaz bir şehir varmış. Binalar devasa deniz kabuklarından yapılmış ve her yer mercanlarla doluymuş. Su gezegeninin sakinleri Arda ve Zog’u dostça karşılamışlar. Arda, onların dünyasını keşfederken, su altında ne kadar farklı canlılar olduğunu öğrenmiş. "Burası harika bir yer," demiş. Zog da ona katılmış: "Evet, ama her gezegen gibi buranın da korunmaya ihtiyacı var. Doğal dengeyi bozarsak buradaki yaşam yok olabilir."
Arda, su altındaki şehirde öğrendiklerini unutmayacağına dair söz vermiş. Su gezegenindeki maceraları sona erdiğinde, Zog ve Arda tekrar uzay gemisine binip yolculuklarına devam etmişler. Zog, Arda’ya kendi gezegenine ulaşmadan önce bir tehlikeli bölgeden geçmeleri gerektiğini söylemiş. "Bu bölgeye Asteroit Kuşağı denir. Burada devasa kayalar hızla hareket eder ve gemimize zarar verebilir. Ama birlikte dikkatli olursak, bu tehlikeyi de atlatırız," demiş.
Arda, Zog’un gösterdiği şekilde gemideki kontrolleri yapmaya başlamış. Ekranlarda hızla hareket eden gök taşlarını görünce biraz korkmuş ama Zog’un ona öğrettikleri sayesinde sakin kalmayı başarmış. Zog ile birlikte büyük asteroitlerin arasından başarıyla geçmeyi başarmışlar. Arda, kendini uzayda bir kaptan gibi hissetmiş. Zog, "Sen çok iyi bir yardımcı oldun Arda. Sayende bu zorlu yolu geçtik," demiş.
Sonunda Zog’un gezegenine ulaşmışlar. Bu gezegen, Arda’nın daha önce gördüğü hiçbir yere benzemiyormuş. Gökyüzü mor renkte, ağaçlar ise altın sarısıymış. Her yer ışıl ışıl parlıyormuş. Zog, Arda’ya teşekkür etmiş ve "Senin sayende evime geri döndüm. Artık burası tekrar barış içinde olacak. Gezegenime hoş geldin," demiş.
Zog’un gezegenindeki diğer uzaylılar da Arda’yı sıcak bir şekilde karşılamışlar. Ona gezegenlerindeki güzel bahçeleri, parlak gökyüzünü ve teknolojik şehirleri göstermişler. Arda, bu gezegende zamanın nasıl geçtiğini anlamamış bile. Ama sonunda dünyaya geri dönme zamanı gelmiş.
Zog, Arda’ya teşekkür ederek onu uzay gemisiyle tekrar dünyaya geri götürmüş. Arda, gökyüzünden yavaşça dünyasına inerken, bu macerayı asla unutmayacağını biliyormuş. Teleskopuyla başladığı bu serüven, ona uzayın ne kadar büyük ve gizemli olduğunu göstermiş.
Arda, uzay macerası sona erdiğinde, odasına geri dönmüş ve teleskopunu tekrar gökyüzüne çevirmiş. Artık gökyüzündeki her yıldıza daha farklı bir gözle bakıyormuş. Çünkü biliyormuş ki orada, çok uzaklarda, keşfedilmeyi bekleyen daha birçok macera var.
Ve böylece Arda, hayalindeki uzay macerasını yaşamış ve mutlu bir şekilde dünyasına geri dönmüş.
Son.
Arkadaşlarınla Paylaş
